tupotać

tupotać
tupotać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, tupotaćoczę || tupotaćocę, tupotaćocze || tupotaćoce {{/stl_8}}{{stl_7}}'głośno stawiać kroki, powodując powstanie charakterystycznego odgłosu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tupotać kopytami, ciężkimi butami. Galopujący koń tupotał po bruku. Tańczący tupotali po podłodze. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • tupotać — ndk IX, tupotaćoczę (tupotaćocę), tupotaćoczesz (tupotaćocesz), tupotaćocz, tupotaćał «stąpać uderzając głośno nogami o ziemię, podłogę» Konie tupotały po asfalcie. Dzieci biegały, głośno tupocząc drewniakami …   Słownik języka polskiego

  • tupotanie — n I rzecz. od tupotać …   Słownik języka polskiego

  • zatupotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, zatupotaćpoczę || zatupotaćocę, zatupotaćocze || zatupotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} wydać, spowodować powstanie odgłosu tupotania, tupotu; też: zacząć tupotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci zatupotały, wybiegając z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”